ටැංකි මාළුවා ගේ දුක් ගීය

නිසල නිල් දියක තනිවුණ

සරන දස අතම මින් කැළ

ඉසුරු ඇති නමුත් සපිරුණ

හිතක නැති සතුට කුමකට?

ඇළක ගංදියක සුව මිස

මැවෙන නව ලොවක කොහිවෙද?

පාට හැඩ ලබා ඉපදුන

පවම මිස අනෙක් කවරෙද?

දහස් ගවු ගනන් සැරුවද

යලිත් එකම තැන තනිවෙන

මසුන් නොකියනා වදනක

අසන් මිනිසුනේ ඇති හර

ඇළක උඩු අතට පිහිනන

සතුට දෙව් මිනිස් සැප මෙන !!!

කොතෙක් හැඩ රුවට තිබුණද

පියුම් සමුදුරේ පිපුණෙද??

සුභ උපන්දිනක් ක්ලාක්

විදුර පඬි නැති ලොව

වියත් සඳ, පෑයු අඹරට

විදු සිහින හෙළිකල

සුරත් පන්හිඳ ඔබයි

කවුදෝ තිළිණකල අපට,,,,,

අහස කොන තරුවක

ඔබේ නම බබළත

රිවි කිරණ ඔබමය

නව ලොවක් හෙළිකල,,

විසුල සිය ගව් දුරට

අප නොදුටු අලුත් ලොව

සිහිනෙකින් නොව සැබැවින්ම

ඔබ දකින යුරු අරුමයකි

එදා ඉසිවර වදන්

වැසුන මුත් කාලයෙන්

ඔබේ හස කැන් අස

විඩාපත් ලොව නැවතුනා මිස

දිවෙන නව ලෝකයේ

එතැනමය අප තවත්,,,,

දිනූ සුවිසල් ලොව නැතත්

නැණ පහනයි ඔබ අපට

හදවතේ කුළුණු ගුණ

රඳවාන මුව අගට

නව ලොවක විදු දැනුම

සම සිතින් බෙදන්නට

උදාවන සියවසක්

අරුණළුව දකින්නට

විද්වතාණෙනි

ඔබට දිගාසිරි වේවා!!!!!!!!!!!!!

ආචාර්ය ආතර් චාල්ස් ක්ලාක් මහතාගේ උපන්දිනය වෙනුවෙන් ලියුවකි,,,

විද්වතාණෙනි ඔබට නිවන්සුව !!!!!!!!!!!!!!!

සඳුන් සිහිළ

බොහෝ දුර සිට

අත වනා විත් නුඹ මට

සුසුමක් පුදා තිළිණෙට

දුරකට ඇදෙන සඳ

මඟ බලා හිඳිමි මම

පායන තුරා අහසේ

ඒ ලොවට මඟ කියන

නකුල් තරුවම යලිත්,,

දිගු නොවු රැය ගෙවී

බොහෝ කල් ගත වුවද

නුඹ සඳුන් සිහිලයි

තවම මගෙ සිහිනයේ

දම් පාට මල් පිපේ තවමත්,,,,,,

දම් පාට මල් පිපේ තවමත් 
නම නොදත් මල් ගසේ 
අයාලේ යන සියොත් කැළ 
මොහොතකට නැවතූ,,,,,,,, 


 මාවත තවත් අදුරු ද
 තනිවම පිය මැනිය යුතු
 ජීවිතේ ඉගිලෙනවා නොවෙද
 සිතන්නට බැරි වේගයෙන් 
 තල් පතක ඉරුවේ ඇන්ද 
දොළොස් කොටුවක් අතර
 සිකුරා කොතනවත් නැද්ද?,,,,,


 දහසක් පැතුම් මල් ගෙන 
ස්වර්ණමාලිය පිදු දින
 සිතුනෙ නැහැ ළදුනේ
 නුඹෙ සිතත් වෙන අතක බව,,,,


 මී මධු බදුන් අස 
මිතුරන් සිනා හඩ මැද 
හුදෙකලා වෙන මසිත ගැන
 අනේ කවරෙක් අසන්නද?,,
 කලවයසත් ගෙවෙනවා නොවෙද
 ඉතින් මම කුස රජුන් වෙන්නද?
 ඉරණම් ගමන් යන්නට
 ඒ පබවතිය කොහිවෙද?.....

පිණි පළසක් නැත

කඳු වළල්ලෙන් රන් හිරු වැඩියද

පිණි පලසක් නැත සිනා පිපෙන්නට

සඳ තුරුල්ලක් අහිමි තුරු පත්

වියළි සුලඟට දෙරණ සිපගති