දේසේ හැටියට,,,,,

චූටි මහත්තයගෙ සීනි බෝතලේ කතාවට කමෙන්ට් එකක් දාලා තිබ්බා ඒ පලාතෙ වචන ගැන. මමත් ටික දවසක් ගුරුකම් කරානේ ඒ පැත්තෙ. ඉතිං ඒ වචනෙ අමුත්තක් දැනුනෙ නැහැ, මට නම්. හැබැයි ඒක මටත් ඇහිල තිබුණෙ චූටි මහත්තයාට ඇහිච්චි විදිහටම නෙව. වෙන්න පුළුවන්, මම වැරදි ඇති.!!!

සති දෙකේ ගුරු පුහුණුවකදි වරක් මම අසනීප වෙච්චි නිසා දවසක් යන්න බැරි උනා පාසලට. මා එක්ක පුහුණුවට ගිය අනිත් සහෝදර ගුරු සිසුවාගෙන් ළමයෙක් ඇවිත් ඇහුවලුනෙ, 

" සර් කෝ අර හින්නික්කිතර මිස් ?"   කියලා. 

මාව ඉතිං මේ ඊයෙ පෙරේදා මුහුණු පොතෙන් දැන් අඳුරගත්තු කට්ටිය නං කියයි මේ බොරු කියලා. අනේ ඉතින් මාත් ඒකාලෙ හින්නික්කිතරම තමයි. 


විද්‍යාපීඨයට ගිය අළුත ඔය වගේ විවිධාකාර වචන ඇහෙන්න ගත්තා. සමහර ඒවා තේරුම් ගියෙත් නැහැ එක පාරටම. මොකද ඒ වචන අපේ පලාතේ භාවිතා වෙන්නෙ ඊට වඩා වෙනස්ම අරුතක් දෙන්න නිසා. 

මට මේ අත් දැකීම තියෙන්නෙ කාලයක් දකුණු පලාතෙත්, පස්සෙ නැගෙනහිර පලාතෙත් අවුරුදු කිහිපයක් නේවාසිකව ජීවත් වෙන්න සිද්ධ වෙච්චි නිසයි. මේ දෙපලාතෙ ගොඩක් වචන භාවිතය එක වගේ. ඒක නම් වෙන්න ඇත්තෙ නැගෙනහිර පලාතෙ ගොඩක් ජීවත් වෙන්නෙ දකුණෙන් එහෙට සංක්‍රමණය වෙච්චි මිනිස්සු නිසා වෙන්න ඇති කියලයි මට නම් හිතෙන්නෙ....

 
ගුරු පුහුණුවට හිටිය කාලෙ ජංගම දුරකථන භාවිතය එහෙන් තහනම් කරලයි තිබුණෙ. ඇත්තටම අපි ගොඩක් කට්ටියට මේක හරි මානසික වධයක් උනා. මුළු විද්‍යාපීඨයටම එකම එක පොදු දුරකථනයක් තමයි තිබුණෙ. විනාඩියක, දෙකක ඇමතුමක් ගන්නත් සමහර වෙලාවට පැය ගනන් පෝලිමක ඉන්න උනා. එතකොට ඉතිං නිවාඩු දවසම ඉවරයි. 

ඔහොම ඉන්නකොට දවසක් එක ළමයෙක් කිව්වා,

" කෝල් එකක් දෙන්නත් විදිහක් නෑනෙ, ඒ නිසා මම ලියමක් දෑවා කියලා" 

මට නම් හිතුනෙම කෝල් එකක් දෙන්න බැරිවෙච්චි තරහට ලියුමත් පුච්චලා දැම්මා කියලයි. එතන හිටිය වෙන කෙනෙක් තමයි මගේ ගැටළුව නිවැරදි කරේ... 


එහෙදි අමුතුවට ඇහිච්චි තව වචන කීපයක්ම තිබුණා. මම එහෙ හිටියෙ මීට අවුරුදු නවයකට විතර කලින් නිසා දැන් නම් හරියට මතකත් නැහැ. 

හැබැයි පහළවට (15 ) පාළහ කියන බවත්, යට කියන තේරුමට පල්ලෙ කියන බවත් නං හොඳටම මතකයි.

තව එකක් ,අපි මොකක් හරි ද්‍රව්‍ය ලැයිස්තුවක් කියනකොට ඒවා එකිනෙක සම්භන්ධ කරන්නෙ "යි" කියන අකුරෙන් උනාට ,දකුණු පලාතෙ ඒක භාවිතා වෙන්නෙත් වෙනස් විදිහටකට. දකුණු පලාතෙ  කිව්වට මාතර අහ විතරද කොහෙද.. 

නිදසුනක් විදිහට අපි කියනවනම් බිස්කට් පැකට් එකයි, කෙසෙල් ඇවරියයි , කේක් ගෙඩියයි කියලා, එහෙ කට්ටිය කියන්නෙ බිස්කට් පැකට් එකකි,කෙසෙල් ඇවරියකි කේක් ගෙඩියකි කියලයි... 



 සීමවාසී පුහුණුවෙ ඉන්න කාලෙ මා එක්ක එහෙ විද්‍යාව විශයයට ගිය චන්දි කිහිප දවසක් ළමයින්ට පාඩමකට ඉවතලන සබන් කොල වගයක් ගෙවල් වලින් ගේන්න කියලා තිබුණා. ඒත් කවුරුවක් ගෙනල්ලා නැහැ. 
අන්තිමට අධීක්ෂණයට සර් ආපු දවසකම චන්දිට මේ පාඩම කරන්න වෙලා. ළමයි පාඩමට සූදානම් නැති නිසා සර් ගෙන් චන්දිට බැනුම් කෝටියයි. 

මේ පණ්ඩිත ළමයි සර් ගියාට පස්සෙ නං චන්දි පස්සෙ කරකැවෙනවා 
" මිස් ඔහෙට සර් බැන්නයි? " කිය කියා.

එයා කතා නොකරන පාර එක ළමයෙක් මගෙන් ඇවිත් අහනවා ,

" මිස්, අර මක්කැයි විද්‍යා මිස් දොඩං නැත්තෙ?"

දොඩං නැත්තෙ අවාරෙට වෙන්න ඇති, මම කිව්ව, අනේ ඒ පොඩි එකාට ඒ හරුපෙත් තේරුනේ නැද්ද කොහෙද,,,,,,,, 

නිකම් ඉන්න බැරුවටයි මේව ලිව්වෙ. දකුණේ ඇත්තෝ අමනාප නොවෙත්වා..