පහුගිය දොහේ

අලුත් වෙන්න කාලෙ හරි. ලියන්න උදව් කරපු අයටත්, පහුගියටිකේ හොයලා බලපු අයටත් බොහොම පිං. පැත්තකට වෙලා ඉන්නකොට තමයි දැනෙන්නෙ අපි හම්බකරගත්තු යාළුවන්ගෙ අගේ. යාළුවො කියලා හිතාගෙන හිටපු මාළුවන්ගෙ කොරල පේන්නෙත් එතකොට.

  පහුගිය ටිකේම ගෙවල් හෙව්වා. අන්තිමේ හිතටයි, සාක්කුවටයි දෙකටම හරියන එකක් ලැබුණා. අවිචාර සමයක් වගේ. සතියක් විතර අන්තර්ජාලෙත් නැතුව හිටියා. කොටින්ම ලෝකෙම බලපු ක්‍රිකට් තරඟෙත් බලන්න බැරි උනා කියන්න ලැජ්ජාවෙ බැහැ.

ගෙවල් හොයනවා කියලා ආරංචි උනගමන් ඩීන් අයියා දුන්නු ඔත්තු වලටත් ගොඩක් පිං. දැන් නම් ටිකක් අතපය දිග හැරලා නිදහසේ ඉන්නවා. ඉස්සර අපි හිටියෙ දැං ඉන්නවට වඩා ඉඩකඩ ගොඩක් අඩු තැනක.

ප්‍රියන්ත අයියත් කීප වතාවෙ ඇහුවා මොකෝ හරී නොලියන්නේ කියලා.

 අපරාදෙ කියන්න බැහැ කතන්දර අයියා මට අවුරුද්දට සුභ පතලා තිබුණේ ගෙවල් කුලිය අඩුවේවා, හොඳ පුටු සෙටියක් ලැබේවා කියලා.
හැබැයි ඉතින් මම කලින් කිව්වා වගේ ඒ පාට දෙකේ පුටු නම් අයින් කරන්න උනා. අපේ කෙල්ල වතුර, කෑම පුටු උඩ හැලුවම පිරිසිඳු කරන්න හරි අමාරුයි. ඒ පුටු කවර "රෙදි"  නිසා. ඉතින්  මීට අවුරුද්දකට විතර කලින්ම පරණ සබන් කෑල්ලට යන්න කියන්න උනා.

යාන්තම් අවුරුද්දට කියලා කොකිස්, අතිරස , නාරං කැවුම් ටිකක් හදා ගත්තා. ඔච්චර තමයි ඉතින් හදන්න දන්නෙත්. ඒ අස්සෙ මතක් උනේ බුද්ධි මලයා මෙහෙ තියෙන ගාන වැඩිම සෙන්ට් ජාතියක් හෙව්වා. හාමිනේට තෑගි කරන්න වෙන්ටැ. හම්බ උනාදත් මන්දා, අහන්නත් බැරි උනා.

 තවත් ඔය හොයලා බලන හිතවතෙක් කාලෙකින් මොකුත් ලියලා නැහැ. හොයලා බැලුවම දෙදරු පියෙක් උනාලු. සුභ පැතුම් හොඳේ.

නිතර දෙවේලේ මටම මඩ ගහන කාංචන මලයාටත් මොනවා වෙලාද මන්දා. සමහර විට දොස්තර නෝනා බෙහෙතක් දීලා ඇති. හපොයි මේ මදෑ මඩ.

ඒ අස්සෙ මේ මාරයත් කරන වැඩ. මුං ඇට කිරිබත් මතක් කරලා, ඒ ගමන ආසාවට හදාගෙන කෑවා. හපොයි දෙයියනේ, දවල් වෙනකොටම පටන් ගත්තෙ නැතැයි නාහෙන් වතුර ගලන්නා වගේ. අර කවුද කිව්වා වගේ " හෙම්බිරිස්සාව හැදිලා සනීප උනහම මාර සනීපයක් දැනෙන්නෙ"
ඕං ඔහොමළු උනේ.
හෙව්ව බැලු කට්ටියට අයෙත් පාරක් බොහොම පිං...