වැඩි හොඳට,,

දවසක් මම 7 පන්තියේ ඉන්නකොට ළමයෙකුට පණිවුඩයක් කියන්න ක්‍රීඩා ගුරුතුමා පන්තියට ආවා. 7 පන්තියේ දොරවල් දෙක පිහිටලා තිබුනෙ ඉදිරි පසින් වමෙන් සහ දකුණින්. ක්‍රීඩා ගුරුතුමා මට අතින් සන් කරලා අර ළමයා ළඟට ගිහින් පණිවිඩේ කියනවා මම බලාගෙන. ළමයා වාඩිවෙලා, සර් නැගිටලා, මට කියන්න බැරි තරම් තරහක් ආවා. අනික සර් කෙනෙක් පන්තියට ආවත් නැගිටලා ආචාර කරේ ළමයි කීපදෙනයි,, එදා කරේ කණ්ඩායම් ක්‍රියාකාරකමක්, පන්තියේ පිරිමි ළමයින්ට පැහැදිලි කිරීමක් කරමින් මම හිටියේ, ඒ නිසා අර ගුරුවරයා පන්තියට ආපු බව පිරිමි ළමයි ටික දැක්කෙ නැහැ.ගුරුවරයා පන්තියෙන් පිටවෙනකම් හිටපු මම ගිහින් අර ගැහැණු ළමයගෙ කනෙනුත් අල්ලන ගමන් දොස්කිව්වා,

මොකද මම හැමදාමත් කියනවා පන්තියට ගුරුවරයෙක් ආපු ගමන් නැගිටලා ආචාර කරන්න කියලා. පුරුද්දක් හැටියට හැම ළමයෙක්ම නැගිටලා ආයුබෝවන් කියන්න සූදානම් නැත්නම් මම ආයුබෝවන් කියන්නෙ නැහැ.පිරිමි ළමයින් මේ දෝශාරෝපණයෙන් බේරුනා, ඒ එයාලා මා එක්ක පඩමේ වැඩ කරමින් හිටපු නිසා ඔවුන් අර ගුරුතුමා නොදැක්ක බව මට සහතිකයි. ඉතින් පිරිමි ළමයිට හරි ආඩම්බරයි. මේ අතර හිටපු කටකාරයෙක් අන්තිමට කියනවා මෙහෙම,, "අපි නම් ටීච ඒකනායක අයියා ආවත් නැගිටිනවා",,,,,,,


ඒකනායක කියන්නෙ පාසලේ පියන්, මට තනියම හිනාගියා, ළමයි පුදුමෙන් වගේ බලන් ඉන්නවා මම තනියම හිනාවෙනකොට..

මගෙ උපදෙස් දීමේ මොකක්දෝ අඩුපාඩුවක් වෙලා කියලා මට තේරුනේ එතකොට තමයි,,ගුරුවන්ට විතරක් ආචාර කලාම ඇති කියලා මම කිව්වා,, මොකද ඒ වැඩෙන් ඒකනායක උනත් අපහසුවකට පත්වෙන්න පුලුවන් කියලා මට හිතුනු නිසා......................